Niet gecategoriseerd
Carnaval is ondenkbaar zonder eigen schlagers en zonder muziek…
Ze zijn een uitingsvorm van de eigen cultuur, de eigen leefstijl, in het
"anders maatschappelijk" milieu, omdat in de carnavalstijd de normale cultuur
gerelativeerd wordt. Carnavalsmuziek is dus ook sterk seizoensgebonden.
Inhoudelijk is een canavalschlager vaak weemoedig en zelfs chauvinistisch. Hij
kan bijvoorbeeld een uiting van trots zijn op het eigen dorp, de eigen stad of
streek, van lokaal patriottisme een lofzang op de eigen plaats, derhalve in het
eigen plaatselijke dialect.
Maar het kan ook een zich afzetten zijn tegen identiteitsverlies en
vervreemding, tegen veranderingen die de eigenheid aantasten, tegen
schaalvergroting en opgaan in de massa.
Het is dan ook geen wonder dat de plaatsnaam, of de naam van de prins of de
groepering, vaak in de tekst van een carnavalschlager voorkomen.
Een spijtige vaststelling is evenwel het feit dat als maar minder
plaatselijke carnavalschlagers worden gemaakt. De opnamekosten wegen
vaak niet meer op tegen inkomsten uit verkoop, maar bovendien, en dat
is ook een vaststelling, moeten onze plaatselijke in het dialect
uitgevoerde carnavalschlagers, het vaak afleggen tegen de puur
commerciële muziek, die door de radiostations met alle middelen wordt
gepromoot.
De
plaatselijke carnavalschlagers krijgen bovendien vanuit deze hoek
weinig of geen steun of promotiekansen, en worden letterlijk en
figuurlijk van de draaitafel gespeeld door "De worstjes op mijn
borstjes", "Het paard in de gang", enz…
Comments RSS Feed